Dr Najibullah

Dr Najibullah
Showing posts with label Poems For Dr Najibullah. Show all posts
Showing posts with label Poems For Dr Najibullah. Show all posts

Tuesday, February 1, 2011

Dedicated To Dr.Najibullah

This is a poem composed by a famous Afghan poet "Sulaiman Laiq" after martrydom of Dr.Najibullah.
He composed the poem in Pashto but This is English Translated version:
Title "Soor Momin" or "Red Believer"                           


* See what will the setting sun say to the dark night?
* What will the power made king say to the innocent slave?
* Again in intoxication he entered to the sacred place of Allah.
* What will the red believer say to the old Imam of this mosque?
* Our Martyr smiled having high eyes to the red gallows.
* See what will the history writer say to this event?
* At night the blood spread over the hairs of Dr.Najib.
* Scent from Mansor,God!even what will u say to this situation?
* These blood will convert into sun, and the night will pass away.
* Then what will the passed away night say to the new pace of sun?
* Bringing the black Punjabi to the heart of Kabul.
* Now what will the Imam of the mosque say to this end?

Saturday, January 22, 2011

ستا کابل ته به کوفه وایم شهیده




نورالبشر نوید

د چونغر د واؤرې ګرمه ګرمه اوښکه
لکه یخه یخه شپه کښی چې څوک ژاړي
د پامیر د سينې زخم زخم څړیکه
لکه درد د تاؤدو شګو ټکور غواړي
د آمو سترگو کښی شګی شګی دید دی
لکه خپل ارمان په وینو کښی څوک نغاړي
داسې شور دی د لاشونو ګل خانه کښی
ګل په اور سوځي په خپله آستانه کښی


ویس شیرزی



مبارک قهرمان، شهادت ات مبارک
حیاتِ جاودان و پر نعمت ات مبارک

تو یاداشتِ تاریخی جاویدانی
تو چراغ، هدایت هر افغانی

Friday, January 21, 2011

کبیر کمال

د شهيدانو امير ته

ته د انسان جامه کې
لکه «بودا» يو څراغ
لکه «زردشت» يو رڼا
لکه الماس
لکه ياقوت
لکه یو لال په غره کې

Monday, September 27, 2010

نجیب الله آرین

د تاریخ سره پاڼه
کلونه تېر شول د تاریخ پاڼه لا سره پاتي ده
افسوس شهیده په مزار دې ډیوه مړه پاتي ده
قیصه لا ختمه نه ده،مشره که لاړې نو څه
د روغې جوړې چې لا،ستا مفکوره پاتي ده
ولي به ستا پرتم  ته، په سلام نه یو مدام
چې شهیدانو کې دی، جګه  شمله پاتي ده
چې مېړنې لکه ته،په وطن پاتې نه شو
د آزادۍ ناوې لا، ځکه خفه پاتي ده
هیرې به نه کړو، نه هیریږي د نجیب وینې
غلیمه تاسره مو، لا معامله پاتې دی

 
  آرینه مه شه  بې زړه، که یوه شمعه مړه شوه؟
د قربانۍ ډګر ته، چې قافله پاتې ده

ایمل پیروز


ایمل پیروز
 په مینه د وطن
ما قربان کړ ځان او تن
په مینه د وطن
په وینو د خپل تن مې
دا سپیره ډاګونه رنګ کړل
چې بچو ته د دی خاورې
لاله زار کړم دا ګلشن
په مینه د وطن
ما قربان کړ ځان او تن
چې له ژونده وه بهتره
ما کړه هغه لاره غوره
هغه لاره لا تر ننه
زما
په  وینو ده معطره
لار د مینې په وطن
لار د لوړو آرمانونو
لار د نوم لار د ننګونو
لار  د خلکو او ویاړونو

لار د «سولې» او «ا
مَن»په مینه د وطن
ما قربان کړ ځان او تن
ای زما د وطن خلکو
ای بی وزلو د پیړیو
ستاسي ښه سبا لپاره
چې تیار
کړم دا چمن
په مینه د وطن
ما قربان کړ ځان او تن

شعر: بي .الف .لمر له کابله

اتل د پرګنو                                              
ته سرتيرې د هيواد وی ای اتل د زمانو
ته يو ستورې د سبا وې په کوګل د تورو شپو
ډير خو لاړل ډير به راشي ستا په ليکه په دې لاره
ته سردار  د همه واړو ای لارښود د ميړنو
ستا ميړانه اوس ياديږي په هر کور کلي او قام کې
ته د سولې لوي اتل وې ته خو خوښ وې په جرګو
د وطن په نوم چې وختلې ته د دار  رسۍ ته 
د کفن سره پوره دې کړه  وعده د ميړنو
ستا په لاره به قدم ږدي د وطن هر يو بچې
دکفن ،کفن شعار به يادوي په ترانو
اوس اغيار هم قايل شوې ستا غيرت او لوړ همت ته
چپه خوله باندې اقرار دي اوس د وخت په تيريدو
وړاندويني د اوس هر چاته ښکاريږي اينه کې
افغان ګير د غم په جال کې لاره نشته د وتو
روغه جوړه دي ارمان وه د افغان عزت دې خپل و
ای شهيده! ای نجيبه! اي اتل د پرګنو

Wednesday, October 1, 2008

A Poem in the tribute of Dr Najibullah



نجیب الله آرین
د زړونو پاچا
تل  به اوسې، تل دی اوسې په فکرو کې
ای نجیبه لا پاچا یې ته  په زړو کې
ای خوږ ژبیه، ای استازیه د سپرلیو
ګلان ستا لارو ته ګوري په باغو کې
انګیرنې او خبرې دی لا اوس هم
غبرګې وینو سره درومي په رګو کې
ستا د غږ پژواک لا مړ نه دی اتله
رارسیږي لا غوږو ته په وږمو کې
ای سرمسته ساقي بیا را پیښه وکړه
ټول رندان دي یادوي په میخانو کې
ډیر وګړي ستا په تمه چې به راشې
شپه او ورځ پسې ډوبیږي په غمو کې
ما مسجد او میخانه کې دی لیدلي
چې یې ستا نامه ده مالکه په قصو کې
ستا د صفت ګلونه ډیر دي، زه حیران یم
چې به کوم یو درته وستایم شعرو کې
چې «نجیب» راته څوک وايي ویاړنې شم
له غیرته هسې ډک شم، چې ځایږم نه جامو کې

Friday, April 18, 2008

Poem For Dr Najibullah


دا دور به تیر شي زموږ خبرې به شي پاتې
پاکې، پاڅوونکې او غاورې به شي پاتې


نه به شي هیڅکله د تاریخ په خوله کې وچې
مستې، ریښتیندویه، زړورې به شي پاتې

ستوري به ځلیږي، وخت به ځغلي، موږ به تللي یو
زموږ د تالا عشق لوړې ژورې به شي پاتې

نور سپاره به راشي زموږ پر لیکه میدانونو ته
څه که موږه نه یو، زموږ غورې به شي پاتې

هر څه به راووځي د تیاره سمندر څنډې ته
زوړ صدف به مات شي مرغلې به شي پاتې